...

aslında bazen olumsuz şeyler de insanı mutlu edebiliyormuş. Bunu anladım. Mesela şu aralar işsizim ama çok mutluyum :)))

çalışırken evkadınları ne yapar nasıl zaman geçirir diye düşünürken, onları gözümde çok farklı bir yere hapsetmişken kendimi biran için onların arasında bulmak biraz tuhaf oldu. Daha doğrusu onların içinde bulunmak beni önceleri üzdü ama şimdi ooooohhhhh sefam olsun deyip istediğim zaman kalkıp istediğim zaman yatabiliyorum :)))

yaklaşık 3 aydır, şimdiye geçirmiş olduğum enzorlu sınavdan geçiyorum. Düşünmem ve yapmam gereken ve bana istekli/isteksiz o kadar çok sorumluluk oldu ki. Düşünmem gerekenleri düşünemedim. Kendi önceliklerimi oluşturamadım ancak şimdilerde bu bunalımlardan kurtulmaya başladım. yani gözlerim aralanıyor sanki. Kafamı kaldırmaya başladım falan filan.

ha oldu da noldu diye sorduğumda verdiğim cevap şu: biraz gülümseyelim...

izleyemediğim yarım bıraktığım dizimi izleyeceğim mesela gLee'yi halâ tamamlayamadım:(

okumak istediğim birkaç kitap var, onlara başlamalıyım ;)

yani Günaydın Millet diye bağırmak istiyorum <3